Zo, even een 'gekke kronkel' maken naar mijn liefde voor leuke auto's. Ooit schreef ik onderstaand stukje over een van mijn favoriete spellen, Test Drive. Omdat het forum waar ik dat op had geplaatst niet meer bestaat plaats ik het nogmaals hier - met een kleine 'twist':
Vroeger. Dat zal 1987 geweest zijn. Ik was net begonnen met programmeren en mijn vader kwam op een dag thuis van zijn werk met een aantal vellen kettingpapier met daarop afgedrukt een vijftal auto's. Auto's (en computers) waren namelijk de dingen die ik leuk vond als jongetje van 9. De auto's waren deze, jullie wellicht bekend:
Ik was destijds 8 jaar oud en mocht ik af en toe spelletjes spelen op de Commodore 64 van mijn vader. Ghostbusters was mijn kennismaking met de C64 maar ik speelde voornamelijk Pit Stop, Pole Position en Burnin' Rubber - race of auto spelletjes, dus. De print-outs kwamen van een nieuw spel wat mijn vader op zijn werk had gekregen (ja, toen kon dat nog) op zijn PC: Test Drive, heette het. Elke dag las ik de print-outs opnieuw, meerdere malen; ik denk dat ik een aantal gegevens nog steeds uit mijn hoofd weet hierdoor. Ik was gefascineerd - rijden met onbetaalbare sport auto's, dat is toch de droom van elke jongen?
Enkele dagen later mocht ik een keertje mee naar kantoor om het eens te proberen. Dat het spel in lelijke CGA kleuren was uitgevoerd interesseerde mij niet zoveel. Dat ik het toetsenbord behorende bij de Wang PC ook maar vreemd vond ook niet - dit spel was gaaf! Uiteraard bakte ik er niet veel van maar ik ging naar huis met een enorme indruk rijker. Zo'n indruk dat, niet wetende dat het spel ook voor de C64 bestond, toen ik zelf begon met programmeren, ik mijzelf tot doel stelde een soortgelijk spel te schrijven.
Enkele maanden later was ik met mijn vader bij Computer Collectief in Amsterdam. Dat zat destijds nog aan een gracht en je moest een trappetje naar beneden nemen om binnen te komen - een soort van winkelkelder, was het eigenlijk. We kwamen er voor een boek, maar ik zag dat ze ook software verkochten - in grote bakken kon je tussen een soort platte, geplastificeerde kopiëen van de game/software-doosjes bladeren. En wat schetste mijn verbazing? Ze verkochten Test Drive, voor de Commodore 64. Wow! Deze blijdschap sloeg echter snel om in een teleurstelling: ik mocht het spel niet kopen, ook niet van mijn eigen gespaarde zakgeld - het was "veel te duur" en bovendien "onzin"; we hadden al veel race spelletjes en bovendien kon je ook vrij gemakkelijk gratis aan spelletjes komen door ze te kopiëren van anderen. Dat was natuurlijk ook zo, alleen was het niet zo (in tegenstelling tot vandaag de dag met vriend Google en Torrent) dat je even kon roepen "Ik wil graag Test Drive" om vervolgens vanuit 26 hoeken te horen dat ze wel een versie voor je hadden liggen. Je kopieerde wat je vriendjes hadden en was doorgaans niet specifiek op zoek naar iets maar eerder naar iets nieuws.
Ik was net verhuisd naar Huizen en zat op een (voor mij) nieuwe school. Ik werd uitgenodigd bij een vriendje thuis en zag tot mijn grote plezier dat hij ook een Commodore 64 had. Ik bladerde door z'n diskettebak en tot mijn grote verbazing vond ik naast Outrun, een ander grote favoriet van mij, het spel Test Drive. Ik mocht een kopietje maken van het inmiddels tot mijn beste vriend gepromoveerde jochie, en na afloop ben ik sneller dan ooit tevoren naar huis gefietst. Elke dag wilde ik het opnieuw spelen, verder komen, een andere auto uitproberen. De Corvette was slecht en traag, zeker in de vijfde versnelling - de Corvette, nee, die was het niet. Ondanks z'n gave digitale dashboard. De Ferrari daarentegen was top. Wat zeg ik? De Ferrari Testarossa was simpelweg briljant. Het was ook allemaal zo realistisch!
Het gevolg van mijn enthousiasme was dat ik per dag voortaan maar een uurtje "op de computer" mocht. En dat uur was gedurende lange tijd, elke dag gevuld met het spelen van Test Drive.
Het spel Test Drive heeft serieus bijgedragen aan mijn liefde voor auto's. Hoewel ik geen Testarossa, 911, Corvette, Esprit en Countach in de garage heb staan behoren die auto's (met uitzondering van de Corvette) tot de dag van vandaag tot mijn favorieten. Al dat gespeel met leuke auto's (in het echt, niet in het spel) de laatste tijd heeft mij doen realiseren dat ik nog een gekke droom heb: het realiseren van mijn eigen Test Drive wagenpark. Ik zal daar veel geld, tijd en geduld voor moeten opbrengen maar in het kader van "There's no point in living if you can't feel alive" leg ik de doelen graag hoog.
Mijn eerste doel: het verkrijgen van een Test Drive correcte 911 Turbo (model 930).
Wish me luck!
Gegevens (meer info)
Ontwikkelaar: Distinctive Software
Publisher: Accolade, Inc.
Jaar van uitgave: 1987
Vroeger. Dat zal 1987 geweest zijn. Ik was net begonnen met programmeren en mijn vader kwam op een dag thuis van zijn werk met een aantal vellen kettingpapier met daarop afgedrukt een vijftal auto's. Auto's (en computers) waren namelijk de dingen die ik leuk vond als jongetje van 9. De auto's waren deze, jullie wellicht bekend:
Ik was destijds 8 jaar oud en mocht ik af en toe spelletjes spelen op de Commodore 64 van mijn vader. Ghostbusters was mijn kennismaking met de C64 maar ik speelde voornamelijk Pit Stop, Pole Position en Burnin' Rubber - race of auto spelletjes, dus. De print-outs kwamen van een nieuw spel wat mijn vader op zijn werk had gekregen (ja, toen kon dat nog) op zijn PC: Test Drive, heette het. Elke dag las ik de print-outs opnieuw, meerdere malen; ik denk dat ik een aantal gegevens nog steeds uit mijn hoofd weet hierdoor. Ik was gefascineerd - rijden met onbetaalbare sport auto's, dat is toch de droom van elke jongen?
Enkele dagen later mocht ik een keertje mee naar kantoor om het eens te proberen. Dat het spel in lelijke CGA kleuren was uitgevoerd interesseerde mij niet zoveel. Dat ik het toetsenbord behorende bij de Wang PC ook maar vreemd vond ook niet - dit spel was gaaf! Uiteraard bakte ik er niet veel van maar ik ging naar huis met een enorme indruk rijker. Zo'n indruk dat, niet wetende dat het spel ook voor de C64 bestond, toen ik zelf begon met programmeren, ik mijzelf tot doel stelde een soortgelijk spel te schrijven.
Enkele maanden later was ik met mijn vader bij Computer Collectief in Amsterdam. Dat zat destijds nog aan een gracht en je moest een trappetje naar beneden nemen om binnen te komen - een soort van winkelkelder, was het eigenlijk. We kwamen er voor een boek, maar ik zag dat ze ook software verkochten - in grote bakken kon je tussen een soort platte, geplastificeerde kopiëen van de game/software-doosjes bladeren. En wat schetste mijn verbazing? Ze verkochten Test Drive, voor de Commodore 64. Wow! Deze blijdschap sloeg echter snel om in een teleurstelling: ik mocht het spel niet kopen, ook niet van mijn eigen gespaarde zakgeld - het was "veel te duur" en bovendien "onzin"; we hadden al veel race spelletjes en bovendien kon je ook vrij gemakkelijk gratis aan spelletjes komen door ze te kopiëren van anderen. Dat was natuurlijk ook zo, alleen was het niet zo (in tegenstelling tot vandaag de dag met vriend Google en Torrent) dat je even kon roepen "Ik wil graag Test Drive" om vervolgens vanuit 26 hoeken te horen dat ze wel een versie voor je hadden liggen. Je kopieerde wat je vriendjes hadden en was doorgaans niet specifiek op zoek naar iets maar eerder naar iets nieuws.
Ik was net verhuisd naar Huizen en zat op een (voor mij) nieuwe school. Ik werd uitgenodigd bij een vriendje thuis en zag tot mijn grote plezier dat hij ook een Commodore 64 had. Ik bladerde door z'n diskettebak en tot mijn grote verbazing vond ik naast Outrun, een ander grote favoriet van mij, het spel Test Drive. Ik mocht een kopietje maken van het inmiddels tot mijn beste vriend gepromoveerde jochie, en na afloop ben ik sneller dan ooit tevoren naar huis gefietst. Elke dag wilde ik het opnieuw spelen, verder komen, een andere auto uitproberen. De Corvette was slecht en traag, zeker in de vijfde versnelling - de Corvette, nee, die was het niet. Ondanks z'n gave digitale dashboard. De Ferrari daarentegen was top. Wat zeg ik? De Ferrari Testarossa was simpelweg briljant. Het was ook allemaal zo realistisch!
Het gevolg van mijn enthousiasme was dat ik per dag voortaan maar een uurtje "op de computer" mocht. En dat uur was gedurende lange tijd, elke dag gevuld met het spelen van Test Drive.
Het spel Test Drive heeft serieus bijgedragen aan mijn liefde voor auto's. Hoewel ik geen Testarossa, 911, Corvette, Esprit en Countach in de garage heb staan behoren die auto's (met uitzondering van de Corvette) tot de dag van vandaag tot mijn favorieten. Al dat gespeel met leuke auto's (in het echt, niet in het spel) de laatste tijd heeft mij doen realiseren dat ik nog een gekke droom heb: het realiseren van mijn eigen Test Drive wagenpark. Ik zal daar veel geld, tijd en geduld voor moeten opbrengen maar in het kader van "There's no point in living if you can't feel alive" leg ik de doelen graag hoog.
Mijn eerste doel: het verkrijgen van een Test Drive correcte 911 Turbo (model 930).
Wish me luck!
Gegevens (meer info)
Ontwikkelaar: Distinctive Software
Publisher: Accolade, Inc.
Jaar van uitgave: 1987
Comment